,,Dżuma” jest powieścią paraboliczną autostwa Alberta Camus, która opowiada o epidemii tej choroby w algierskim mieście Oran. Dokładny czas akcji nie jest znany, autor ujawnia jedynie, że są to lata 40. XX w. Stopniowe odkrywanie tożsamości bohaterów oraz liczne metafory, sprawiają że ,,Dżuma” może być interpretowana na wiele sposobów. Powoduje to trudności w jej opracowaniu, dlatego szczegółowe streszczenie książki Dżuma może okazać się niezbędne do prawidłowego jej zrozumienia.

Dżuma streszczenie

dżumaCzytelnik obserwuje epidemię w mieście Oran oczami jej mieszkańców. Prawdziwa tożsamość narratora zostaje ujawniona pod koniec powieści, okazuje się nim być doktor Bernard Rieux, próbujący walczyć z chorobą. Epidemia rozpoczęła się od masowych śmierci, przenoszących dżumę, szczurów. Szybko jednak zaczęła atakować również ludzi, a jej pierwszą ofiarą został dozorca Michel. Wraz z rosnącą liczbą zachorowań, a także zgonów, można obserwować przemianę bohaterów książki, wśród których śmierć przestała wywoływać silne emocje, a raczej praktyczne problemy, związane z brakiem miejsca na cmentarzach i coraz mniejszą dostępnością opieki medycznej. Powieść kończy się wraz z odejściem epidemii dżumy i stopniowym powrotem ocalałych mieszkańców do normalnego życia.

Co warto wiedzieć o książce Dżuma?

,,Dżuma” porusza tematykę egzystencjalną, reprezentując egzystencjalizm ateistyczny. Jego przedstawiciele nie wierzyli w istnienie Boga, a także odrzucali celowość ludzkiej egzystencji. Obowiązkiem każdego człowieka powinno jednak być sprzeciwianie się wszechobecnemu złu i egzoizmowi, które w powieści są symbolizowane przez dżumę i przenoszą się jak epidemia. Z tego właśnie powodu, ,,Dżuma” jest parabolą. Zawiera zarówno realistyczną opowieść o opanowaniu miasta przez śmiertelną chorobę, jak i liczne metafory dotyczące ludzkiego życia.